Σύνδεσμοι

Σύνδεσμοι :Ἄκλιτα μέρη τοῦ λόγου

Λέγονται οἱ ἄκλιτες λέξεις ποὺ χρησιμεύουν γιὰ νὰ συνδέουν μὲ ὁρισμένους τρόπους λέξεις ἤ προτάσεις μεταξύ τους.

http://filologiko-simeiomatari.blogspot.gr/

Οἱ σύνδεσμοι κατὰ τὴ σημασία τους εἶναι συμπλεκτικοί, διαζευκτικοί (ἤ διαχωριστικοί), ἀντιθετικοί (ἤ ἐναντιωματικοί), παραχωρητικοί (ἤ ἐνδοτικοί), χρονικοί, αἰτιολογικοί, τελικοί, συμπερασματικοί, εἰδικοί, ὑποθετικοί, ἐρωτηματικοί, ἐνδοιαστικοί, (ἤ διστακτικοί).

1. συμπλεκτικοί λέγονται οἱ σύνδεσμοι ποὺ συμπλέκουν, δηλ. συνενώνουν (καταφατικὰ ἤ ἀποφατικά), λέξεις ἤ προτάσεις: καταφατικοί: τε, καί΄ ἀποφατικοί:οὔτε, μήτε – οὐδέ, μηδέ.

2. διαζευκτικοί ἤ διαχωριστικοὶ λέγονται οἱ σύνδεσμοι ποὺ συνδέουν διαζευκτικά (δηλ. διαχωριστικά) λέξεις ἤ προτάσεις: ἤ, ἤτοι, εἴτε, ἐάντε, ἄντε, ἤντε.

3. ἀντιθετκοὶ ἤ ἐναντιωματικοὶ λέγονται οἱ σύνδεσμοι ποὺ σημαίνουν ὅτι ἐκεῖνα ποὺ συνδέονται μὲ αὐτοὺς εἶναι ἀντίθετα μεταξύ τους: μέν, δέ, μέντοι, ὅμως, ἀλλά, ἀτάρ(=ὅμως), μήν(=ὅμως), ἀλλὰ μήν(=ἀλλὰ ὅμως), καὶ μήν(=καὶ ὅμως), οὑ μὴν ἀλλά(=ἀλλὰ ὅμως), καίτοι(=καὶ ὅμως).

4. παραχωρητικοὶ ἤ ἐνδοτικοὶ λέγονται οἱ σύνδεσμοι μὲ τοὺς ὁποίους συνδέονται δύο νοήματα κάπως ἀσυμβίβαστα μεταξύ τους καὶ ποὺ τὸ ἕνα δηλώνει παραχώρηση (συγκατάβαση) πρὸς τὸ ἄλλο: εἰ καί, ἄν καί - καὶ εἰ, καὶ ἄν, κἄν(=καὶ ἄν ἀκόμη) – οὐδ’ εἰ, οὐδ’ ἐάν, μηδ’ ἐάν(=οὔτε καὶ ἄν) – καίπερ(=ἄν καί).

5. χρονικοί λέγονται οἱ σύνδεσμοι μὲ τοὺς ὁποίους εἰσάγεται πρόταση ποὺ καθορίζει τὸ χρόνο μιᾶς ἐνέργειας: ὡς - ὅτε, ὁπότε - ὁσάκις, ὁποσάκις – ἡνίκα, ὁπηνίκα - ἐπεί, ἐπειδή - ὅταν, ὀπόταν, ἐπάν, ἐπειδάν - ἕως, ἔστε, ἄχρι, μέχρι, πρίν.

6. αἰτιολογικοί λέγονται οἱ σύνδεσμοι μὲ τοὺς ὁποίους εἰσάγεται ἕνα νόημα ποὺ εἶναι αἰτία ἤ δικαιολογία ἄλλου: γάρ - ὅτι, ὡς, διότι, ἐπεί, ἐπειδή.

7. τελικοί λέγονται οἱ σύνδεσμοι μὲ τοὺς ὁποίους εἰσάγεται πρόταση ποὺ φανερώνει τὸ τέλος (δηλ. τὸ σκοπό) μιᾶς ἐνέργειας: ἵνα, ὅπως, ὡς(=γιὰ νά).

8. συμπερασματικοὶ λέγονται οἱ σύνδεσμοι μὲ τοὺς ὁποίους εἰσάγεται ἕνα νόημα ποὺ φανερώνει συμπέρασμα ἄλλου προηγούμενου: ἄρα, δή, δῆτα, οὖν, τοίνυν, τοιγάρτοι, τοιγαροῦν – οὔκουν, οὐκοῦν - ὥστε, ὡς.
9. εἰδικοὶ λέγονται οἱ σύνδεσμοι μὲ τοὺς ὁποίους εἰσάγεται πρόταση ποὺ συμπληρώνει τὴν ἔννοια ἄλλης πρότασης ὡς ἀντικείμενο ἤ ὡς ὑποκείμενο ἤ ἐπεξηγεῖ κάποια λέξη ἄλλης πρότασης: ὅτι, ὡς.

10. ὑποθετικοί λέγονται οἱ σύνδεσμοι ποὺ εἰσάγουν ὑπόθεση: εἰ, ἐάν, ἄν, ἤν.

11. ἐνδοιαστικοὶ ἤ διστακτικοὶ λέγονται οἱ σύνδεσμοι μὲ τοὺς ὁποίους εἰσάγεται πρόταση ποὺ ἐκφράζει ἐνδοιασμό (δηλ. φόβο ἤ δισταγμὸ γιὰ κάτι ἀνεπιθύμητο):μή, μὴ οὐ.