ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΛΙΣΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ

1) Δευτερόκλιτα ἀσυναίρετα οὐσιαστικά

Ἀρσενικὰ καὶ θηλυκὰ σὲ –ος, οὐδέτερα σε –ον

Παραδείγματα:

Θέμα: ἀνθρωπο-

	Ἐνικὸς ἀριθμός	Πληθυντικὸς ἀριθμός	Κλίνε ένα δικό σου ουσιαστικό!
Ὀνομαστική	ὁ ἄνθρωπος	οἱ ἄνθρωποι
Γενική	τοῦ ἀνθρώπου	τῶν ἀνθρώπων
Δοτική	τῷ ἀνθρώπῳ	τοῖς ἀνθρώποις
Αἰτιατική	τὸν ἄνθρωπον	τοὺς ἀνθρώπους
Κλητική	ὦ ἄνθρωπε	ὦ ἄνθρωποι

Θέμα: νησο-

	Ἐνικὸς ἀριθμός	Πληθυντικὸς ἀριθμός
Ὀνομαστική	ἡ νῆσος	αἱ νήσοι
Γενική	τῆς νήσου	τῶν νήσων
Δοτική	τῇ νήσῳ	ταὶς νήσοις
Αἰτιατική	τὴν νῆσον	τὰς νήσους
Κλητική	ὦ νῆσε	ὦ νήσοι

Θέμα: μυστηριο-

	Ἐνικὸς ἀριθμός	Πληθυντικὸς ἀριθμός
Ὀνομαστική	τὸ μυστήριον	τὰ μυστήρια
Γενική	τοῦ μυστηρίου	τῶν μυστηρίων
Δοτική	τῷ μυστηρίῳ	τοῖς μυστηρίοις
Αἰτιατική	τὸ μυστήριον	τὰ μυστήρια
Κλητική	ὦ μυστήριον	ὦ μυστήρια

Παρατηρήσεις:

Η κατάληξη α τῶν οὐδετέρων ὅλων γενικὰ τῶν πτωτικῶν εἶναι βραχύχρονη.

2) Δευτερόκλιτα συνηρημένα οὐσιαστικά.

Τὰ περισσότερα οὐσιαστικὰ τῆς β΄ κλίσης ποὺ πρὶν ἀπ’ τὸν χαρακτήρα ο ἔχουν ἄλλο ο ἤ εσυναιροῦνται σὲ ὅλες τὶς πτώσεις.

Παράδειγμα:

Θέμα: πλοο- = πλου-

	Ἐνικὸς ἀριθμός	Πληθυντικὸς ἀριθμός
Ὀνομαστική	ὁ (πλόος) πλοῦς	οἱ (πλόοι) πλοῖ
Γενική	τοῦ (πλόου) πλοῦ	τῶν (πλόων) πλῶν
Δοτική	τῷ (πλόῳ) πλῷ	τοῖς (πλόοις) πλοῖς
Αἰτιατική	τὸν (πλόον)πλοῦν	τοὺς (πλόους) πλοῦς
Κλητική	ὦ (πλόε) πλοῦ	ὦ (πλόοι) πλοῖ

Παρατηρήσεις:

1) Τὰ φωνήεντα ο καὶ ε τῶν συνηρημένων δευτεροκλίτων, ὅταν ἀκολουθεῖ ἀμέσως ὕστερ’ ἀπὸ αὐτὰ ὁ χαρακτήρας ο, συναιροῦνται μὲ αὐτὸν σὲ ου, ἀλλιῶς χάνονται κατὰ συναίρεση ἐμπρὸς ἀπὸ τὶς καταλήξεις.

2) Ὅλες οἱ πτώσεις τῶν συνηρημένων τῆς β’ κλίσης τονίζονται στὴν ἴδια συλλαβή, στὴν ὁποία τονίζεται ἡ ὀνομαστικὴ τοῦ ἐνικοῦ.

ΑΤΤΙΚΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΛΙΣΗ

Ἀττικόκλιτα σὲ -ως καὶ -ων

Παράδειγμα:

Θέμα: ἁλω-

	Ἐνικὸς ἀριθμός	Πληθυντικὸς ἀριθμός
Ὀνομαστική	ἡ ἅλως	αἱ ἅλῳ
Γενική	τῆς ἅλω	τῶν ἅλων
Δοτική	τῇ ἅλῳ	ταῖς ἅλῳς
Αἰτιατική	τὴν ἅλω(ν)	τὰς ἅλως
Κλητική	ὦ ἅλως	ὦ ἅλῳ

Κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο κλίνονται καὶ τὸ ἀρσενικὸ καὶ οὐδέτερο.

Παρατηρήσεις:

1) Τὰ ἀττικόκλιτα οὐσιαστικὰ φυλάγουν στὶς καταλήξεις ὅλων τῶν πτώσεων το ω τῆς ονομαστικῆς καὶ παίρνουν ὑπογεγραμμένο ι ὅπου στὶς ἀντίστοιχες καταλήξεις τῆς κοινῆς δεύτερης κλίσης ὑπάρχει ι (ὑπογεγραμμένο ἤ προσγεγραμμένο).

2) Φυλάγουν σὲ ὅλες τὶς πτώσεις τὸν ἴδιο τόνο ποὺ ἔχει ἡ ὀνομαστικὴ τοῦ ἐνικοῦ καὶ στὴν ἴδια συλλαβή.

3) ἔχουν κλητικὴ ὅμοια μὲ ὀνομαστική.

4) Μερικὰ σχηματίζουν τὴν αἰτιατικὴ τοῦ ἐνικοῦ χωρὶς τὸ τελικὸ ν.